به گزارش سینماپرس، ۱۶ مهرماه، رئیس سازمان صداوسیما دست به تغییراتی زد و علی بخشی‌زاده را به‌عنوان معاون جدید صدا معرفی کرد. او دانش‌آموخته کارشناسی ارشد علوم اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی است و پیش از این در دو مقطع به‌عنوان رئیس مرکز نظارت و ارزیابی سازمان صداوسیما مسئولیت داشته است و همچنین مدیریت شبکه دوی سیما را در کارنامه کاری خود دارد.
بخشی‌زاده از آزادگان دفاع مقدس است که به‌مدت هشت سال در بند رژیم بعثی عراق بوده است و از یاران و نزدیکان سید آزادگان دفاع مقدس حجت‌الاسلام و المسلمین ابوترابی(ره) به‌شمار می‌رود. در حکمِ انتصاب او توسط رئیس سازمان صداوسیما بر توجه به بیانیه گام دوم انقلاب و جذب شنوندگان جدید، گسترش امید، آگاهی و ترویج سبک زندگی ایرانی ـ اسلامی تأکید شده است که معاون جدید صدا در لابه‌لای گفت‌وگو با خبرنگار تسنیم بخشی از این برنامه‌ها و مأموریت‌ها را گفته است.
او در جریان این مصاحبه به انتصاب‌های اخیر و ادامه این رویکرد بنابر سنجش و ارزشیابی اشاره کرد و گفت: این تغییرات بستگی به عملکرد همکارانم دارد و بنابر محورهای رئیس سازمان صداوسیما و محورهایی که خودم اضافه کردم، به همکارانم گفتم با این محورها سنجیده می‌شوند.
همچنین در این گفت‌وگو با یادی از مهران دوستی گوینده قدیمی و فقیدِ رادیو ـ گوینده‌ای که سبکِ حماسی‌اش در خاطره‌ها به‌یادگار مانده است ـ راجع به حفظ صداهای ماندگار و پرورش استعدادهای جوانان خوش‌صدا و خوش‌قریحه صحبت کرد. دوستی اولین کسی بود که از سال ۱۳۶۰ گویندگی برنامه‌های جبهه را به‌عهده گرفت و در زمان جنگ ایران و عراق اطلاعیه‌های ارتش و اخبار مهمترین عملیات‌های جنگی را از رادیو اعلام می‌کرد.
دوستی توانسته بود با اجرای بی‌نظیر خود، سلسله برنامه‌های ساعات بعدازظهر رادیو جوان را تبدیل به پرشنونده‌ترین ساعات رادیو کند. اجرای حماسی داستان‌های کهن از جمله شاهنامه فردوسی با صدای مخملی وی زبانزد علاقمندان رادیو بود. دوستی در مهرماه ۱۳۹۳ تحت عمل جراحی قلب قرار گرفت و بعد از آن همواره با مشکل تنفسی دست و پنجه نرم می‌کرد تا اینکه در دوم خرداد ۱۳۹۴ بر اثر ایست قلبی درگذشت.
مشروح گفت‌وگوی با علی بخشی‌زاده معاون صدا را در ادامه بخوانید:
امثال آقامهران در رادیو کم نیستند
* بگذارید گفت‌وگو را با این سؤال آغاز کنم؛ می‌دانید که زادروزِ مهران دوستی گوینده صاحب‌نام رادیو است، به این بهانه و حضور پرفروغِ برخی از صداهای ماندگار در رادیو، این سؤال به‌وجود می‌آید؛ قرار است با چه تمهیداتی این صداهای ماندگار حفظ شوند و برای پرورش جوان‌های مستعد چه برنامه‌هایی دارید؟
نام دوست عزیزی به‌نام مهران دوستی را آوردید، نام ایشان به هر کیفیتی برای همه رادیودوستان پُر از خاطره است. امثال آقامهران در رادیو کم نیستند؛ چرا که رادیو به‌واسطه آنکه مادر رسانه به‌شمار می‌رود و همیشه برای سازمان صداوسیما زایش داشته است، همیشه برای رشد، پرورش و توسعه برنامه داشته و دارد. بهترین نویسنده‌های سیما از رادیو برخاستند، بهترین مجریانی که در تلویزیون انجام وظیفه می‌کنند در رادیو رشد کردند. رادیو همیشه در خدمت رسانه ملّی و فرهنگ کشور بوده است، طبعاً برای جوانانی که علاقه‌مندند و استعداد این کار را هم دارند حتماً رادیو برنامه دارد.
مأموریت مهمی که به "سیاوش عقدایی" سپرده شد
الآن یکی از مهمترین وظایف باشگاه رادیو، شناسایی استعدادهایی است که در زمینه نیازهای برنامه‌های رادیویی در خدمت رادیو باشند. به سیاوش عقدایی از مجریان توانمند حوزه رادیو که در حوزه سیما هم خدمت می‌کنند، مأموریتی مهم داده‌ایم که برای کادرسازی خصوصاً در حیطه مجریان از جوانانی که علاقه‌مندند با مکانیزم‌هایی که طراحی شده است حتماً برای آن‌ها کلاس‌های آموزشی بگذارند و شناسایی و پرورش بدهند.
شاید از میان ۵۰ نفری که دوستان در مرحله اول شناسایی می‌کنند ۴ نفر به‌کارگیری شوند اما این ۴ نفر در آینده‌ای نزدیک هرکدام سرمایه‌اند. آن‌جا به‌حسب نیاز مجری‌گری، کلاس‌های حرفه‌ای طراحی کردند و مثلاً آشنایی با زبان فارسی و بحث اینکه فراز و فرود کلام‌شان چطور اتفاق بیفتد و از ابتدا یاد بگیرند فارسی حرف بزنند و کمتر کلمات فرنگی را به استخدام‌شان دربیاورند.
صدابرداری در رادیو را ساده تلقی نکنید!
پرورش نویسندگی در دستور کار است حتی صدابرداری؛ ما صدابرداری را موضوع ساده‌ای تلقی نکنیم. اگر مجری بسیار توانمندی بیاورید و صدابردار حرفه‌ای کنار او نباشد، عنصر فنی، صدا را خراب می‌کند. ما وظیفه داریم کار را به‌صورت فنی ببینیم و پلان داشته باشیم. اولین ابعاد حوزه مورد نیاز رادیو را ببینیم. اگر افراد دلسوز رادیو مدام به کشف استعدادها اقدام کنند زایش اتفاق می‌افتد.
ما وظیفه داریم ظرفیت صدای افراد را بشناسیم تا روی آن‌ها سرمایه‌گذاری شود؛ کسانی که به‌تعبیری صدایی خاص دارند، این بحث را به‌عهده سیاوش عقدایی گذاشته‌ایم و تمام‌قد به میدان آمده‌اند، خود ایشان به‌تعبیری عامل مهمی در رادیو است.
درسِ بزرگان رادیو برای جوانانِ خوش‌صدا
* حفظ صداهای ماندگار و به‌قولی بزرگان رادیو چگونه پیگیری می‌شود؟
نسل جدید باید بیاموزد از بزرگانی که سخت‌ترین حرف‌ها و دیالوگ‌ها را طوری بیان می‌کنند که هم برای شنونده و مخاطب جذاب و دلچسب است و هم سختی کلام، رنجشان نمی‌دهد. کنار مهران دوستی که واقعاً برای جوانانِ مستعد رادیو آموزه‌های فراوانی دارد، جا دارد یادی کنیم از مرحوم مسعود شاهی، که برنامه "مردم و مسئولین" را در رادیو ایران داشتند و سخت‌ترین چالش‌ها را با مسئولین دنبال می‌کردند اما کمترین مقداری از دایره ادب خارج نمی‌شدند؛ این صداها ماندگارند.
همیشه دغدغه داشتند و دارند/ در دانستن متوقف نمی‌شوند!
بهترین مفهومی که درباره بزرگان رادیو به‌کار می‌برم این است که نسبت به شغل‌شان دغدغه دارند؛ در واقع به شغل فقط تنها برای کسب درآمد و تأمین معاش و زندگی نگاه نمی‌کنند، وقتی این‌طور توجه می‌شود سراغ ادبیاتِ درست فارسی و حافظ‌خوانی و اهمیت به شعر کهن می‌روند، استاد می‌بینند و پیرامونِ خودشان را با ذهنِ پرسؤال همیشه نگاه می‌کنند.
بزرگان رادیو همواره به‌دنبال یادگیری‌اند؛ همان‌طور که چند روز پیش با استاد بهروز رضوی صحبت می‌کردم و در بزرگانِ زیادی این ویژگی را دیده‌ام منش، متانت و والامقامی در اندیشه‌هایشان دارند، به‌واقع در آموزش‌پذیری، سیری‌ناپذیرند. هیچ‌وقت در مهران دوستی تکبر ندیدم و تا حدی که ارتباط داشتم همواره می‌کوشید بیشتر بداند.
هیچ‌چیز باعث نمی‌شود حقوقِ رادیویی‌ها را دنبال نکنم!
* یکی از مسائلی که معمولاً رادیویی‌ها به آن اشاره می‌کنند بحث تفاوت حقوقی و تبعیض دستمزدها است؛ آیا ساماندهی حوزه دستمزدها و حقوقِ رادیویی‌ها را در دستور کار خواهید داشت؟
یکی از مهمترین وظایف بنده همین است اما باید به منابع سازمان صداوسیما نگاه کنیم. کشور در شرایط خاصی است و به‌تعبیری در تأمین بودجه مشکل داریم و سازمان هم به‌تبع آن درگیرِ یک‌سری مشکلات عدیده است، همه این مشکلات مانع نمی‌شود که بنده در راستای رفع مشکلات حقوقی این قشر تلاشگر رسانه ملّی اقدامی نکنم.
وظیفه ذاتی و جایگاه معاونت صدا این است که به‌تعبیری با منطق و استدلال سازمان صداوسیما را قانع کند این میزان دستمزد در حد شخصیت کاری بزرگان رادیو نیست، اعتقاد عمیق قلبی‌ام را بگویم، وقتی حوزه فرهنگ را خوب بشناسیم، نگاه‌مان ویژه‌تر می‌شود. با صحبت درباره مهران دوستی شروع کردیم که منشأ تحول در رادیو بود.
این بزرگان قدر و منزلت دارند؛ باید به‌دنبال مشکلات‌شان باشیم
خود شخص مهران دوستی موضوعیت داشت، وقتی صدایش در برنامه‌ای بود طبعاً مخاطب دنبال او می‌رفت. می‌خواهم بگویم در فرهنگ با یک گُل بهار می‌شود. در فرهنگ ما یک دست صدا دارد؛ سعدی و حافظ یک نفر در قرن به‌حساب می‌آیند. داود میرباقری کارگردان یک نفر است اما مختار می‌آفریند. وقتی نگاه شما به حوزه فرهنگ این‌طور می‌شود آن‌وقت نگاه‌تان به انسان‌ها تغییر می‌کند.
وقتی با بزرگانِ کاربلدی در رادیو مواجهید نمی‌توانید نسبت به بحث معیشت و دستمزدشان، بی‌اعتنا باشید، بزرگانی که آن‌قدر شأن دارند بعضاً حیا می‌کنند خودشان این مشکلات را شرح دهند اما وظیفه مدیریت است به‌دنبال مشکلاتِ این دوستان و تأمین معیشت‌شان باشد، این‌ها قدر و منزلت دارند چون هنرمند متعهدند.
به همکارانم گفتم با کسی خداحافظی نمی‌کنم!
* موضوع دیگر بحث ادامه روند تغییرات در مدیران شبکه‌های رادیویی است؛ آیا ادامه خواهد داشت؟
دوستان با من آشنایی دارند و می‌دانند من جزو کسانی نیستم که اتوبوسی بیاورم و ببرم، من چنین اخلاقی ندارم که از همکاری خداحافظی کنم بلکه آن همکار است که به‌واسطه عملکردش از پستی خداحافظی می‌کند. در همان جلسات اولیه هم به مدیران شبکه‌های رادیویی این نکته را یادآور شدم که در حکم ریاست سازمان صداوسیما حدود ۱۲ محور برای پیگیری مطرح شده بود و من هم حدود ۲۰ محور اضافه کردم و اعلام کردم که با "این محورها ارزشیابی و سنجیده می‌شوید. "
زخم بسترِ در کنداکتور را دربیاورند
محورها و مسائل را مطرح کردم که سبک زندگی، اقتصاد مقاومتی، امید و خودباوری، نشاط و جمعیت و فرزندآوری، خانواده و خیلی از مسائل دیگر برای ما اهمیت دارد، ابلاغ کرده‌ام که با این محورهای اعلام‌شده برنامه‌هایشان را مطابقت بدهند که کدام‌یک از این محورهای اصلی را پوشش می‌دهند، آن‌هایی را که چنین ویژگی‌هایی دارند تقویت کنند و آن‌هایی را که اصطلاحاً زخم بسترِ کنداکتورند دربیاورند.
با برنامه‌هایی که به این نیازهای مهمِ جامعه پاسخی نمی‌دهند خداحافظی شود. اقتصاد مقاومتی، شعار سال، مسئله جمعیت، پرداخت به سبک زندگی، کنداکتور خوش‌ریتم، برنامه‌های صبحگاهی پرامید و پرنشاط از اولویت‌های رادیو است.
آگهی‌های بازرگانی؛ رادیویی یا تلویزیونی!؟
* آگهی‌های بازرگانی موضوعی است که روی آن بحث می‌شود؛ آیا قرار است در دورانِ جدید رادیو، برای کاهش و یا مدیریت این مقوله هم تمهید و رویکردی در دستور کار قرار گیرد؟
در مقوله آگهی‌های بازرگانی تابع سیاست‌های بالادستی سازمان صداوسیماییم. طبیعی است برنامه‌هایی که موفق باشند شرکت‌های بیرونی، روی آن سرمایه‌گذاری می‌کنند. ما موظفیم به یک‌سری از بخش‌ها، امتیاز بدهیم و البته میزان استاندارد آن مشخص شود؛ طبیعی است که رادیو کششِ پخش آگهی‌ها را همچون تلویزیون ندارد.
عنصر در تلویزیون بحث بصری و تصویر است و خیلی از خلأهای تبلیغی را می‌پوشاند اما در رادیو همواره عنصر خیال را داریم که محتوامحور است، از این جهت همان تبلیغاتی که روی آنتنِ شبکه‌های تلویزیونی می‌رود و بحث تبلیغی را از دریچه تصویر به مخاطب القا می‌کند، نباید در رادیو پخش شود، اشکال ما این است همان آگهی پخش‌شده از طریق تلویزیون، بعضاً در رادیو تکرار می‌شود.
آگهی بازرگانی غیررادیویی!!
آگهی‌های بازرگانی که ویژگی رادیویی نداشته باشند نباید جایگاهی در رادیو داشته باشند، در واقع اشکال کار در همین جا است؛ چون مخاطبی که در حقیقت می‌شنود با مخاطبی که از طریق تصویرسازی آگهی تلویزیونی را می‌بیند، متفاوت است.
شنونده‌ای که متعجب می‌شود
برخی از شنوندگان، بعضاً با عمده این آگهی‌ها آشنایی دارند چون در تلویزیون به‌صورت بصری با آن تبلیغ، ارتباط گرفته‌اند اما مخاطبی که این آگهی را ندیده باشد برای او تعجب‌آور خواهد بود، به همین خاطر آگهی‌ای برای پخش از رادیو مطلوب است که عناصر رادیویی در ساخت آن لحاظ شده باشد.
ارسال نظر